Ενώ η χώρα μαστίζεται από την ύφεση, ενώ η οικονομική της κατάσταση έχει φτάσει να εξαρτάται από την εκταμίσευση των δόσεων του τριμερούς δανείου (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ), η πολιτικοδιοικητική ηγεσία της δεν είναι σε θέση να μετρήσει με ακρίβεια τα απαραίτητα μεγέθη. Και μάλιστα, όχι να μετρήσει αλλά να καταφέρει να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα στοιχεία πειθαρχώντας όλους τους υπόχρεους φορείς σε μια λογική ανταπόκρισης.
Σύμφωνα με τα πρόσφατα δημοσιεύματα των μ.μ.ε. ελάχιστα πριν την τελευταία ημέρα της σχετικής προθεσμίας (31 Μαρτίου 2011), το Υπουργείο Οικονομικών δεν είχε ακόμα συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία για τα έσοδα, τις δαπάνες και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές πολλών υπόχρεων φορέων.
Μόνο τότε, το Υπουργείο κατέφυγε στο έσχατο όπλο του, στην διακοπή των χρημοτοδοτήσεων προς τους ασυνεπείς φορείς και ιδιαίτερα, στη διακοπή της μισθοδοσίας των διοικήσεών τους. Κατ αυτόν τον τρόπο, έγινε κατορθωτό να συγκεντρωθούν τα δεδομένα της πλειοψηφίας των ΟΤΑ, των ΝΠΔΔ και των Ασφαλιστικών Ταμείων. Αρκετά όμως Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια και το 10% των Ασφαλιστικών Ταμείων, δεν ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις τους. Μένει να δούμε τι μέτρα θα ληφθούν σε βάρος τους, προκειμένου να εμπεδωθεί η έννοια του ενιαίου Κράτους και του κυβερνητικού ελέγχου επί όλων των κρατικών φορέων…
Πάντως, με τα συγκεντρωθέντα έστω και έτσι δεδομένα, η κατάσταση που αυτά αναδεικνύουν δεν είναι καθόλου ευχάριστη, καθότι το έλλειμα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2010, δεν είναι στο προσδοκώμενο 9,4% αλλά έφτασε στο 10,2% (όπως είχε πει στη συνέντευξή του, ο πρώην υπουργός και μέλος ΔΕΕ, κ. Αλέκος Παπαδόπουλος), κάτι που προφανώς θα οδηγήσει στη λήψη νέων μέτρων.
Με τέτοια κατάσταση (αναποτελεσματικότητας, ασυμφωνίας, απειθαρχίας, απουσίας ελέγχου) στη Δημόσια Διοίκηση και γενικότερα στον δημόσιο τομέα, και κυρίως με τέτοια νοοτροπία διοίκησης, είναι αμφίβολο κατά πόσον οποιοδήποτε μέτρο θα μπορέσει να αποδώσει.
