Η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας-Δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων, αποφάσισε τελικά και προχώρησε σε εκτεταμένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων, τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, δίνοντας στη δημοσιότητα τους σχετικούς πίνακες.
Η απόφαση αυτή της Υπουργού Παιδείας ελήφθη παρά τις έντονες αντιδράσεις μεγάλου μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας (γονείς-δάσκαλοι-καθηγητές) και παρά την άρνηση της τοπικής αυτοδιοίκησης να συναινέσει στις κυβερνητικές επιλογές. Η ηγεσία του Υπουργείου, προβάλλοντας διάφορα επιχειρήματα, όπως ότι τα κριτήρια των συγχωνεύσεων είναι κυρίως παιδαγωγικά, ότι δεν θα αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα, ότι δεν θα δημιουργηθούν σχολεία μαμούθ και ότι στόχος είναι ο εξορθολογισμός της δημόσιας εκπαίδευσης, ανακοίνωσε ότι:
-Στην πρωτοβάθμια Εκπαίδευση 1.523 σχολικές μονάδες συγχωνεύονται σε 672,
-στην δευτεροβάθμια Εκπαίδευση 410 σχολικές μονάδες συγχωνεύονται σε 205.
Οι φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας ωστόσο, δεν φαίνεται να πείστηκαν από τα επιχειρήματα του Υπουργείου. Οι σύλλογοι εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών, σύμφωνα με ανακοινώσεις που βλέπουν διαρκώς το φως της δημοσιότητας, θεωρούν ότι τα μέτρα αυτά θα επιφέρουν, μεταξύ άλλων, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, δημιουργία πολυδύναμων, μεγάλων και απρόσωπων σχολικών μονάδων (“γιατί τι άλλο είναι τα σχολεία των 400 μαθητών, όπως δηλώνεται στο δελτίο τύπου του υπουργείου…”) και όξυνση των φαινομένων παραβατικότητας και βίας.
Ιδιαιτέρως τονίζεται στις παραπάνω ανακοινώσεις ότι το κλείσιμο σχολικών μονάδων, ιδίως στην περιφέρεια, θα δυσχεράνει την πρόσβαση των μαθητών/μαθητριών στο σχολείο, θα ενισχύσει το φαινόμενο της μαθητικής διαρροής, θα αυξήσει τις δυσκολίες στην επικοινωνία εκπαιδευτικών και γονέων και θα συντείνει στην αύξηση της εσωτερικής μετανάστευσης.
Από τη δική μας σκοπιά, οφείλουμε να επισημάνουμε το μεγάλο θέμα που τίθεται ενώπιον της ηγεσίας του υπουργείου, λόγω της αυξημένης ικανότητας διοίκησης που θα απαιτηθεί. Οι νέες σχολικές μονάδες, με πολλαπλάσιο αριθμό, μαθητών, διδασκόντων, γονέων, διαχειριστικών ζητήματων, κόστους κλπ, συνιστούν νέες μεγάλες οργανώσεις που προφανώς θα χρειαστούν κατάλληλους ανθρώπους, με γνώσεις και δεξιότητες διοίκησης, ώστε να τις διοικήσουν με επιτυχία. Διαθέτει τέτοιο προσωπικό το συγκεκριμένο Υπουργείο, στο οποίο η κομματοκρατία είναι κάτι πανθομολογούμενο;
